|
|
2002-12-20
DE REIS VAN ONS LEVEN
38. Ontvreemd
In Hódmezövásárhely blijkt Paulines kortademigheid weer fors te zijn toegenomen, ook al is het nog maar een week geleden dat het vocht werd afgetapt. We besluiten in Szeged een ziekenhuis te gaan zoeken, maar dat valt niet mee. En in de tijd dat we bij de plaatselijke VVV navraag doen, wordt in onze auto ingebroken en een aantal waardevolle spullen (die we natuurlijk er ook niet in hadden moeten achterlaten) ontvreemd. Het gevolg is dat we meer dan drie uur vastzitten op het politiebureau voor onze aangifte, want de Rendörseg hier gaat grondig te werk. Speciaal voor ons wordt een tolk opgetrommeld om onze verklaring vast te leggen in een bladzijdendik dossier. Onze auto wordt daarna door de technische recherche onderzocht op sporen van braak en vingerafdrukken. Een fotograaf maakt foto’s. En ondertussen weet je al dat al deze inspanning niets zal opleveren. Behalve tijdverlies. Het heeft geen zin om nu nog bij een ziekenhuis langs te gaan. We rijden terug naar de camping en horen dan van de vrouw die de dagelijkse leiding heeft, dat er ter plaatse ook een ziekenhuis is dat ongetwijfeld in staat is om ons te helpen. Zij zal morgen er direct werk van maken.
En dat gebeurt, ook al moet de chef de clinique vanaf zijn vakantieadres in Kroatië telefonisch toestemming geven en is er wegens de zaterdagochtend maar een beperkte bezetting. Opnieuw wordt Pauline afgetapt, nu met behulp van een grote spuit. Na een uurtje rusten mag ze weer mee. Het is een zonnige dag.
|
|
|
