|
|
2002-12-20
DE REIS VAN ONS LEVEN
12. Pylos
Na Olympia keren we dankzij verkeerd kaartlezen terug naar Pyrgos, maar vinden daar tot onze tevredenheid de goedkoopste benzinepomp van Griekenland: 66 eurocent voor een liter loodvrij!
Wonderbaarlijk overigens hoeveel tankstations er in dit land te vinden zijn! En welke prijsverschillen er op korte afstand van elkaar worden geëtaleerd! Bij de volgende pomp is dezelfde benzine 82 cent! Welgemoed slaan wij de kustweg naar Pylos in.
Pylos is natuurlijk allereerst verbonden met de naam van Nestor. Maar het interessante museumpje in Chóra blijkt al gesloten en Pauline heeft na Olympia geen zin meer in nieuwe ruïnes en dus laten we Nestors paleis voor wat het is. Zo missen we, horen we later, zijn fraaie badkuip. Wij vinden echter verkoeling in zee, want ook deze camping ligt weer pal aan het strand van het “zandige Pylos”. Het blijkt een plaats die kennelijk in de smaak valt van Duitstalige grootouders vergezeld van hun kleinkinderen. Er heerst dan ook een drukte van belang, maar we kunnen gelukkig een plekje vinden. We waren toch niet van plan hier lang te blijven, al is het moderne Pylos een heel charmant, slaperig stadje. De baai wordt afgesloten door het langwerpige eiland Sfakteria, waarvan de naam bij mij prompt vage herinneringen wekt aan de Pelopponesische oorlog. Later vind ik het weer: hier vochten Spartanen zich voor het eerst niet dood maar gaven (tot verbazing van alle Grieken) zich over aan de Atheners, die met hulp van de door de Spartanen onderdrukte Messeniërs hen in een uitzichtloze situatie hadden gebracht. Een verstandige daad, maar of het ook zo is gezien door de toenmalige Grieken?12
Pylos
De kade, een caféterras,
een wereld lijkt zoals die was.
De tijd als kralen in hun hand
en in hun ogen heel ver land
zitten de mannen. Hun gesprek:
een haven waar geen boot vertrekt.
|
|
|
