|
2004-11-01
HOLLANDSE DREVEN
IJS
Vorst laat breeduit weer even een eeuwig Holland zien, een winterstuk doorweven van ooit en toen, voordien. Een vriesfris oosterbriesje schenkt om niet een knisperende dag en op het koek-en-zopie wenkt gastvrij de vaderlandse vlag, de zichtbare bezegeling van volksbrede verbroedering, een plots zich openende bijt van wondere vaneigensheid. Land door de winter teruggebracht tot een concept van bloot wit-zwart, de bomen kaal door hun natuur gereduceerd tot puur structuur, het hart de zilveren ijsvloer waar mensen krioelen door elkaar. En boven iedereen de zon als onaards, wereldvreemd pardon.
(30 januari – 5 februari 2004)
>inhoud
|
|
|