RAPSODIE 4

-

Ik heb nooit in de de hengelaar
mijzelf herkend, die peigeraar,
nurks wachtend aan de waterkant,
met pet en alles bij de hand:
drie hengels minstens, windscherm, stoel,
het sjekkie in de mond, pils koel.
En dan maar turen heel de dag
tot dat moment dat hij zijn slag
kan slaan uit wat de grauwe stroom
hem levert aan doorsnee en droom.

En het verschil is minimaal
met woorden vissen in de taal.
(

3 april 2010*)
 

>inhoud