REIS NAAR HET MIDDELPUNT VAN MIJN GROND

(7) DUBBEL HALF

Of was het alle twee?
Nietwaar? Je blijft jezelf
een raadsel; rampdossier
dat je maar graag bedelft.

Laatst vroeg mijn dochter mij:
“Toen jij een puber was,”
-“ ‘k Ben het nog steeds “- , “ben jij
toen ooit zo diep, klemvast,
onwijs verliefd geweest?”
En ik, zelf nog het meest
verbaasd, ontdekte dat,
hoewel verliefd – altijd -,
ik nooit dat had gehad:
die lijfse hevigheid.
Wel weg zijn, half ontwricht en
ontheemd, maar zinnenhel?
Wel dromen en gedichten:
kriebel, geen kippevel.
Steeds half. Ik steeds maar helft.
Een jongen voor zijn raam,
hij fluistert wel een naam,
maar antwoordt slechts zichzelf.

(11/15 februari 2010)

>inhoud