RAPSODIE 3

WIJ

Het ogenblik laat je een priester zijn.
Voor een moment. Niet meer. Maar echt: genoeg.
Je geeft wat door: hapsnap, een zweem, de schijn,
een woord, een antwoord op wat men je vroeg
en hoopt gelaten dat het nog wat wordt.
Toch: ik gewijd, wijding die verder reikt
dan mijn arm, ontoereikend koninkrijk:
een mantel (wij) die om je schouders prijkt.
Een maat te wijd! Maar rijk! Nee, niet te kort!
                                       (14 mei 2009)

>inhoud