ZEVENBURGSE SOUVENIRS

INDUSTRIËLE KERKHOVEN

De drommen tomben van gebouwen
met holle ogen starend naar
een lang vervlogen ochtendgrauwen,
betonskeletten waren waar
Zijn laatste ijzeren wil gebleven,
gesmoord is in zijn eigen schroot.
‘Hier rust de Hoop’ staat er geschreven
in kapitalen, roestig rood.

Een dal waar dorre knekels wachten
op pezen, vlees, op huid en geest,
maar stilte heerst en waar de nachtrust
nog nooit verkwikkend is geweest.
                                        (juni 2005)

>inhoud