|
|
2004-11-01
HOLLANDSE DREVEN
HOLLANDSE DREVEN
Een land al zijn leven op reis
want bodem is hier toch een schip,
op trektocht drijftilsgewijs
of in trage passages van slib,
in duinen extra vagant
onderweg naar Engelland —
je lokkend om zwaan-kleef-aan
op de bonnefooi mee te gaan.
Bloed is een onnozel kind,
als ieder hier aangewaaid,
dat wat het juttend vindt
spelenderwijze draait
tot bewoonbaar huis van papier.
Omdat het niet is als het is
maar een zal als ik ben je alhier
wonderwel tot daarginds dan verfrist.
Al gaat het zo goed en zo kwaad,
het gaat! Attenoje, het gaat!
Een wankele, zompige grond
voor een mooglijke morgenstond
en je blijft er een vreemdeling
die nooit de vrijheid proeft
totdat je plaats maakt in de kring
voor wie er plaats behoeft.
(8 –26 november 2003; 13 – 15 januari 2004)
>inhoud
|
|
|
