TOEDOEN 2

JUNI WEER

Terug naar een juni
van laag hangende luchten
waaronder bevangen
de onvrede broeit
en het wonder van lente
overwerkt verbloeit.
Onvoldaan en onzonnig
gaat de verwachting
ten onder aan
de zonde der traagheid.
Verklammend verhaal
dat in vaagheid
en druiligheid draalt,
omdat in de volheid der tijden
niemand taalt
naar de bloemen terzijde
of een fluit van de vlier ziet of hoort.
Onbekoord
voor eens en voor straks
want nu
zit het nu al tot hier:
een kleed dat klit aan je lijf,
een handdruk, drijf van het zweet
en de hemel, bedompt en benauwd
voor smet en schandalen,
houdt
zijn onthullingen onder de pet.
Totdat vermoeden
tot zekerheid rint
en de zomer ontzind
uitbarst in woede.
                                         (26 juni 1999)

>inhoud