TOEDOEN 1

DE GROTE BOCHT VAN DE DONAU

Maar één moment de moeder van momenten:
die woensdag in november als ik jou
weer zie, nee: zie, zie komen door de mensen.
Jij komt voor mij en waarom is dat nou
zo dadelijk zo duidelijk een feest?
Alsof we hier al eerder zijn geweest.
En toch: ons avontuur vangt hier pas aan.
Heel onbewust. Ons lichaam kiest, blind, prompt.
Wij weten nog van niets. Wij zullen langzaamaan
verkennen wat ons overkomt

En nu, een kwart eeuw later. Hier:
aan tafel, ’s zomeravonds. De rivier
vlakbij. 't Kasteel hoog aan de overzij
verlicht. Kruidnagelgeur, wind in de wilgenspel.
Muziek weeft met al haast vergeten zwier
om ons van mooi en oud verdriet een sprei.
Ziet iemand ons hier zitten? Nu,
wij wel…
                                               (11 september 1994)

>inhoud