EEN VADER BEGRAAFT ZIJN ZOON

VAL

Hoe vaak toch in de stad
dat ik je zie – en merk:
je bent het niet. Ja, wat
had ik gedacht? Maar sterk:
toch telkens weer met open
ogen in de val gelopen.

Aan ’t feit dat jij dood bent
-steeds doder elke dag –
raakt mijn lijf niet gewend.
Wat mijn hoofd weten mag,
weten mijn zinnen niet
-althans, nog niet.

(13 juli 2017)

>inhoud