RAPSODIE 5

-

Vanuit zijn holen schiep de mens
een andere werkelijkheid en werd
een ander dier, gaf vorm aan wens
en droom, werd god, het oog gesperd
op kim en ster, het vege lijf
vergetend of verval en dood
niet meer bestaan. Maar ja, je blijft
geen geest, blijft stof. Geen goud. Meer lood.
Maar lood dat weet van goud, van meer
en min. Dus in geen werkelijkheid
meer thuis. Een volk dacht zich bevrijd,
schreeuwt nu in de woestijn. Te zeer
bevrijd. Slak zonder huis. Wrak door
weet hebben van wat kan. Maar voor
de roes van het moment bereid
te vallen toch van tijd tot tijd.
 

(16-19 oktober 2011)

>inhoud