RAPSODIE 5

-

Het onderdachte wonder dat
elk ogenblik een overnieuw
gezichtspunt rijst, een sleutelgat
voor wie verliefd en engteschuw
de diepte zoekt en toomloos driest
in einderloosheid zich verliest
tot in de ogen van een kind
(Kijk! Jouwaarts!) je jezelf hervindt.

Kamperend in het Tempe van
herinnering (en hoe verdoemd
melancholiek!) vis ik mijn mand
vol sleetse dromen, mijn verbloemd
verleden, toekomstslot van zand,
zo vol van afgewondenheden
te traag mij zettend tot
wat voor mij – zeker weten! –
geen raad is maar gebod
 

(26 juli/22 september 2011)

>inhoud