BALTISCHE REIS

JUGENDSTIL (RIGA)

De huizen staan nog net, maar moeten groeien.
Ze worden planten, slangen, minnaressen.
Ze krijgen een gezicht. De lijnen vloeien,
verbloeien in bladkronen, twijgen, tressen.
Berserkers ook en Amazonen, draken.
Een cobramuil de deur, de ramen poelen
waarin Ophelia’s drijven.
                                               Heiig haken
waarachter toch bourgeois zich binnen voelen
(de wingerd slingert om beton en staal).
Schatrijk verdriet en heimwee kapitaal.
En Jeugd (meer dan een naam) al grijs. Zo grijs
en rijk als wij.
                                 Wat praat ik dus? Onwijs!
Dat nog na honderd jaar herkend verlangen…
Zijn wij ook zelf daarop niet steeds te vangen?
 

(3 juli 2010)

>inhoud