DE DRAAD DOOR HET SLAKKENHUIS

19. ARIADNE


Wachtend is zij. Heel haar wezen:
wachten op wat komt of keert.
Ongerept nog, geen verleden,
enkel toekomst – getroubleerd.
Eenzaam dus als meisjes zijn,
aan hun oudergrond ontheven
nimfen in hun droomdomein,
stilstaand zoekend welke wegen
er voor hen zijn weggelegd
in die doolhof van er wezen,
dansvloer ook waar de figuren
dwingend lijken neergelegd,
al geschreven partituren.
Wachten dus, een autonome,
open ingetogenheid,
weten dat je niet zult schromen,
komt straks de gelegenheid,
weten dat je wordt ontdekt,
hoe het wachten zich ook rekt.

>inhoud