RAPSODIE 2

-

Zoals je met de trein een grens passeert:
je moet het weten, anders merk je ’t niet.
Tussen het ene en het andere een gebied
waarvan bevreemd je achteraf pas leert
wat er jou overkomen is, de streep
die daarmee door je leven is gezet.
Je weet: wie weet nog lange niet. Geen wet
dat nu… wel nee. Maar ja, wel in de greep.
De tijdbom tikt. De weg van alle vlees.
En vlees, ja vlees ben jij altijd geweest.
Dus maar op weg. Een nieuw land opent zich.
Vrees? Meer benieuwd toch naar wat voor je ligt.

                                                      (21/23 december 2008)

> inhoud