SICILIAANSE AVONDUREN

EMPEDOKLES

Als een sandaal uit de vulkaan geslingerd,
zo duikt een naam uit de geschiedenis
en jij ontdekt een mens (als jij), verslingerd
aan laten weten wat er met ons is,
de wortels wijzen, het bezield verband
waar je je deel van weet met huid en haat,
haat die met liefde strijdt en samenspant,
zo alles wegen wisselend blijven laat.
Ja, werveldans, maar liefde niettemin,
omdat zij samenvoegt, zijn koningin.

Hij, wetend van schuld, pijn en ballingschap,
van hoe je je bezoedelt aan het bloed,
maar ook dat je met trucs en wetenschap
en woorden helpen, helen kan (ja, moet).

Die boodschap, wist hij, pikt men niet zo licht:
je waarheid slechts verpakbaar als gedicht.

                                        (26/29 augustus 2008)

De wijsgeer Empedokles (492- 424 V.C.) zou zich in de Etna gestort hebben of daarin gevallen zijn. De krater spuwde een van zijn sandalen terug. Liefde en haat bepalen volgens hem de vereniging en scheiding van de elementen, die hij wortels noemde. Omdat de hele natuur leeft en mensen voor straf veroordeeld kunnen zijn tot andere levensvormen, was hij zeer gekant tegen bloedoffers en het eten van vlees. Hij schreef zijn leer bewust op als gedicht, wat hem bij latere filosofen het verwijt van dubbelzinnigheid opleverde. Hij was beroemd als arts en wonderdoener, maar is waarschijnlijk wegens zijn politieke activiteiten in ballingschap gestorven (en dus niet op de Etna). Lees R. Ferwerda, Empedokles (2006).

>inhoud