|
|
2006-03-02
ARCHIPEL
6
Maar eerst nog kneden:
de muizen in
de klomp gedreven
met ziel en zin.
Heel je gewicht
dringt door je handen
omlaag en richt
de klei de randen
uit. En dan vandaar
weer terug, gekruld,
weer in elkaar
geperst, gebult,
gewrongen tot
opnieuw een lob
tot dal geknot:
“de ossenkop”.
En doorslaand hoor
hoe plotseling en
doodvreemd sonoor
het leem gaat zingen,
taal vlaams, zeeuws, mals,
rond, soepel als
- ja, wat? Puur goud,
stil glanzend, klaar,
dat jij zo maar
in handen houdt.
De ‘ossenkop’is een bepaalde manier van kneden.
>inhoud
|
|
|
