EEN VADER BEGRAAFT ZIJN ZOON

MIJN VADER, MIJN KINDEREN

Mijn puberteit een veenbrand van
zoon-vaderstrijd. Een misverstand
dat nooit werd opgelost. Verkrampt
gevecht van zijn droom en mijn vrijheidsdrang.
Ik drong dus nooit mijn dromen aan
mijn kinderen op, gewaarschuwd man.
Zij mochten vrij hun eigen wegen gaan
-althans als dat maar binnen ’t plan
- ook droom! – der ouders bleef. Het ging.
’t Ging goed. Geen strijd – voor zo ver als
ons oog kon zien. Maar ja, buiten die kring…?
Mijn rol was even waar als vals.

(23/24 mei 2017)
 

>inhoud