EEN VADER BEGRAAFT ZIJN ZOON

VERSLAAFD

Altijd maar weer te bang zijn voor het leven
en daarom dus je moed in moeten drinken.
En zo het zicht verliezen. Peilloos zinken.
Je willig aan vergeefsheid overgeven.
Je wanhoop overschreeuwen, overzwetsen.
Dus niet meer horen wat een ander zegt
door wat je zelf te berde brengt. Gekwetste.
Je dorst, jij die niet dorst, nee, nooit terecht.

(9 juni 2015)

>inhoud