ADEMTOCHT 2015

-
Soms even je gewaar van hoe verknoopt
de wereld om je is: blind labyrint
van alles door elkaar en op een hoop.
Waar vlinderwiekslag van een vleugje wind
orkanen maakt en bergen muizen baren,
waar open straten slangennesten zijn,
-zij ’t niets nog vergeleken met je brein
waar in de kronkels berserkers rondwaren.

Je ziet wel lijnen, maar ontbeert verband,
je netwerk web waarin je je verwart,
je er in begeven noodlot dat je tart:
je geeft een pink, maar mist straks mooi je hand!

Zo veel beweging: je moet mee bewegen.
Maar juist dat veel dreigt elke drang te smoren,
verstart, beklemt, tot niets meer nog genegen
-en doe je mee: dan weet je je verloren.
(27 augustus 2015)

inhoud>