ONTVALLEN SCHIER

KALLEMOOI 2014

’t Was Pinksteren en ik ging naar de kerk.
Men was aan ’t inzingen. Twee mannen met
tekst en muziek geestdriftig aan het werk.
Ze kregen iedereen mooi mee, want pret
voor tien. Eén de organist, de ander bleek
de dominee. Hij hield daarna de preek:
tien woorden dalen neer vanaf de Sinaï,
vuur dat taalgrenzen openbreekt. Esprit
die onbegrepen toch verstaan laat horen
wat hier uit volle borst als alle jaren
weer klonk: het Pinksterfeest gaat nooit verloren!
Falderalderiere! Falderalderare!

En ik verlaat de kerk verkwikt, gesticht.
Dat woordje “nooit”! Precies! Wie weet? Wellicht!
Boven mijn hoofd wel hels kabaal: de haan,
die graag vandaag groots uit zijn dak wil gaan.
 

>inhoud