ONTVALLEN SCHIER

HET DORP

Sinds – zeg – 1720 woont men hier.
Tegen de baaierd der natuur de strakke lijn,
de streek, de steen die in het zomeravondvuur
goudgrijs gul gloeien kan. En alles met de schijn
van door de tijd gegeven vanzelfsprekendheid.
Maar wat hier redekundig uitgemeten is,
spreekt niet vanzelf, hoe zelfverzekerd ook ’t belijdt
dat er verstaanbaar zin in de geschiedenis -
ons komen, worden, minnen en vergaan - moet zijn.
 

>inhoud