ADEMTOCHT 2014

-

Te weten dat je steeds
wordt ingehaald door wat
je had – dacht je – gehad.
Niets is voorgoed geweest.
Je hebt een lijf en dus
een onderbuik. Je tijd
loopt – lijkt het – in een lus
van onvermijdelijkheid.
Wat was: het zal, het is.
Wat lijn leek, blijkt een strop.
De veenbrand van geschiedenis
laait steeds weer op.

Dus koester je verschiet:
’t moment van even niet.

(18 april 2014)

>inhoud