RAPSODIE 5

-

In elk nieuw jaar gaat weer een wereld onder.
Wat vroeger eeuwen, era’s nam, vergaat
in maanden en momenten, ja, een wonder
als ’t langer duurt, als tijd het roerloos laat,
welhaast vergeten lijkt in plaats van slijt.
Ons leven is het schrijven op een steen
met water in de zon, voortvarendheid
naar einders vager, vreemder dan voorheen.
O, hoe begrijpelijk de muiters die
daarbuiten met hun steelse saffie staan!
Verpaf het niet! Haal diep naar binnen, zie
je nacht! En drink de melkweg, aai de maan.
Jij, rook. Als iedereen. Weet dat dan ook!
 

(14 december 2011)
>inhoud