RAPSODIE 5

LERAAR GESCHIEDENIS

Leerlingen vonden vaak zijn vak “heel leuk”,
maar echt belangrijk? Nee, je had meer aan
de talen, wiskunde…Gemiereneuk!
Hij liet ze donderend niet misverstaan
hoe dom, kortzichtig dat wel was want dat
geen vak verschrikkelijker was, meer inhumaan,
ontmoedigender, meer aan je binnenst vrat
om wat men zich elkaar had aangedaan:
geweld, verraad, gif, marteling, schavot,
wreed, harteloos je laten aan je lot.
De dromen die tot daden groeiden van
vernietiging, verzetsman tot tiran.
Weer zo veel mensen zinloos gekrepeerd
en niemand had er ooit iets van geleerd!
Dat domheid overal altijd zo welig tiert
en hebzucht toch weer telkens zegeviert….

Dan viel hij stil, keek naar de klas en zweeg,
zweeg verontrustend lang, vergat de tijd,
zo leek het wel. Langzamerhand herkreeg
de klas weer rust. En onaantastbaarheid.
 

(25 januari/2 juli 2011)

>inhoud