RAPSODIE 3

ANDROMEDA 

Wanneer zie je het verst?

Juist ’s nachts. Van ons tot aan
Andromeda ’t apertst
lichtjaren hiervandaan
te zien. Reken maar na!

Al rekenend val je stil:
jij, wat decennia,
een vuiltje op een bril,
ontdekt, zo doorgedacht,
je werkelijke nacht.

Daar wat terzij: jij, damp,
een vaag, grijs silhouet.
Alleen het woord een lamp,
naar voor gericht; het zet
je uit het donker vrij,
een kringetje van licht:
net even zicht, even erbij.
               (31 december 2009)

De titel dankt dit oorspronkelijk naamloze gedicht  aan Anna van Nieukerken die het op muziek heeft gezet

>inhoud