RAPSODIE I

-

Dichterlijke vrijheid is
zoals alle vrijheid: tot.
Sprong en dus benauwenis,
dan pas grond voor zingenot.

Ieder woord maakt medeplichtig,
is een spoor, signalement
van een dader, ja voortvluchtig,
maar publiek heel snel bekend.

Durf dus alles los te laten,
kies in alle schuldigheid.
Eenzaam hierop je verlaten:
roze onbevangenheid.
                               (24 november 2007)

>inhoud