ZEVENBURGSE SOUVENIRS

MAART IN CLUJ

Het weer is nog een aarzelend gedicht.
Een sneeuwvlok dwarrelt eenzaam neer,
dan gure wind, dan een vlaag lentelicht,
beweging om het nulpunt heen en weer:
een leven van of vriezen of van dooien.

Geen sneeuw dan rest meer in de stad,
maar boven op de heuvels glooien
de velden wit en steken zwart
de bomen af. Wij lopen door
de vrede van een kerstkaart heen,
een ongeziene vogel in het oor:
de hele wereld openluchtmuseum.
                                       (10 maart 2005)

>inhoud