LOPEND WANT 2020

GEMIJMER UITLOPEND OP
LOF VAN HET NEDERLANDS

Elk woord roept vragen op.
Want waarom ‘vaderland’?
En daarnaast ‘ moedertaal”?
Waarom klinkt ‘moederland’
stiefmoederlijk en achterhaald,
voelt ‘vadertaal’ als strop?

Elk woord is raadsel en
geheim. Elk woord verhaal.
Een erfenis van eeuwen her.
De vader vaker ver,
de warme moederstem
dichtbij leert je de taal,
geeft jouw kreet zijn betekenis,
baant door de klankenwildernis
een medeklinkerklinkerpad
naar zingenot en woordenschat.

Haar lied wijst jou de weg,
leert jou wat er toe doet.
‘ Er’: zeg mij wat het zegt,
waar het niet past, waar ’t moet.

Er was er eens……Het is
als het bij sneeuw. Het sneeuwt.
Zo stil, vanzelf, maagdfris
- hoe snel verwelkt, verweeuwd
dan ook.

                  Dus zet ‘m op!
‘M?
                         Ja! En werk ze!
Ze?
            Maak elke dag tot de!
Zie nergens van of tegenop.
Jij, wie weet? een roman.

Dus taal naar zin. Want zin
in onze taal begin
(zin in) en doel (zin van).
De grond waarop je staat
grond om te doen. Je hoop
zo ’n hoop! Je loopt! Je gaat!

En liefde is: Jij. Mij.
Ons zelf zo vrij!
                         Zo:
                                vrij!
                                        (9/10 januari 2020)

>Iinhoud