DOOD EN VRIJHEID

VEERTIENHONDERDVIJFENTWINTIG

Beleg? ’t Was geen beleg.
Prijsschieten komt meer in
de buurt. De stad domweg
een kooi, een kuil, omringd
door wat maar schieten kon.
Elk mens een haas, een hert
en elk gebouw ballon
(Pang! Raak! Applaus!). Zo werd
de stad planmatig in
de as gelegd. Het ging
niet om terreinwinst of
uitschakeling. Nee, grof:
om angst. Hen treffen in
hun hart. In hun geloof.
Zo wordt een bibliotheek
strategisch doel en ook
het kind dat oversteekt.
Zo dag – jáar in, jaar uit.
Maar wonder toch: je breekt
hen niet. Slechts puin, slechts dood je buit.
(21mei 2018)
 

>inhoud