DOOD EN VRIJHEID

DROEF BOSNIË

Van Serven die zich toen nog niet zo noemden,
gaan er verhalen hoe zij leden onder
hun moslimmeesters, grauw, onverbloemd de
verkommering, monddood deel van de grond de
ploegers; pacht die zich vol vreet aan oogst;
doodstil de rook, verdikkend, verstikkend omhoog
om dwingend hoofdgeld tot het hoogst te innen
en lippen bits verbeten om kreten binnen
te houden –
                     Oor, geef hun stem, kom verhalen,
vader op zoon op zoon, hun theater van pijn,
laat horen het bloed van hun bodem, de taal van
hun erf, hun akkers vol gramschap, het huis van hun zijn.

En jij, leef je in in het kind dat het hoort,
hoort waar het hoort, de huid van je stam,
die je vormt en je voedt, je verwoordt
wat je drijft, toen en nu, je program.
(2 juni 2018)
 
  >inhoud