GEVALLEN WOORDEN 2017

 SONATINE 3

DROMERIG/ “ZEEDROOM” (SOGNANTE/ “SOGNO
MARITIMO”)

Voorbij het strand gekreun: dat wat
ik waarneem van ’t verhaal dat daar
ervaren wordt. Het zwarte gat
waardoor ’t gebeurde invoegbaar
naar binnen vaart en beelden bouwt
van ooit: een scheepsramp, visvangst, zeegevecht
of enkel maar een koggeschip vol graan of hout
en alles even vanzelfsprekend echt,
hoe snel ’t ook wisselen wil.
Ik sta. Ik spits mijn oren (horen! horen!)
– maar weer stil.
                                                        (8 augustus 2017)

ALS EEN HYMNE VAN HEEL VER WEG: OPDUIKEND UIT DE NEVEL (COME UN INNO, DA MOLTO LONTANO: USCENDO DALLA FOSCHIA)

Wind is het, wind die jou vindt
en melodie met zich draagt
die in je poriën dringt
en om weerwil en echowijs vraagt.
Een zucht die nauw speurbaar uit
de bolle wangen der wolken spruit
en mij niets te zeggen heeft
dan de dreiging die zij geeft
-zij ‘t zachtjes, teder haast, zoel:
een vrouw die je noodlot is,
een slaapvlieg die jou kiest als doel,
een geur als van Ieperse mist.
                                                         (9 augustus 2017)

MET GROTE TEDERHEID (CON UNA GRANDE DOLCEZZA)]

Ik lig in de palm van de hand van de aarde
en weet in mijn slaap haar warmte en kracht.
Wat ik ook aantreffen zal bij ’t ontwaken,
rest dat gevoel, een zoen van de nacht.
                                                           (11 augustus 2017)
 
 

>inhoud