DODONA

III

Het heiligste is niet het binnenland,
het centrum dat je bent. ’t Ligt aan de rand,
is grensgebied. Nog net je land. Maar ’t oogt
al vreemd, onheems. De afstand schept zijn geur,
een godenvleug, douanegroene deur
naar wat om jou en boven jou zich boogt.

O ja, de eik van Zeus is omgehakt,
de tempels zijn verwoest. Maar onverzwakt:
jij op je grens. Hier hou jij op. Je moet.
En wacht maar af wat of je er ontmoet.

>inhoud