GERONNEN BLOED

-

De opgelegde taal: verschoten letters op
een zeepverpakking of een wikkel van
een chocoladereep. Een envelop
met een adres (Aan Jan en Alleman)
maar verder leeg. Taal die versluiert en
verbergt, niets zegt, alleen maar formuleert.
In kraaiepoten van een kogelpen
’n bevel; een zin die als hij loopt, marcheert.
Taal bang verrast te worden, die zelf nooit verrast.
Alinea’s als bataljons, veldgrijs.
Wat afwijkt, groen, pril is, is ongepast.
Gebiedende slechts toegestane wijs.
Het zinnig woord wordt opgesloten in
een goelag van slagzinnen en verbalen.
En wat jij zeggen wou, die ene zin,
zal al bij voorbaat op je tong verschralen.

>inhoud