GERONNEN BLOED

RUMBULA

De weg is weerszij bos, dicht, groen.
Je moet de juiste halte weten
en het verkeer is druk genoeg,
dus simpel even oversteken
kost tijd. Een ijzeren klauw wijst waar
je ‘t bos in moet. Daarna een pad
omhoog. Een open plek. Een kandelaar
als ijzeren kreet boven een plat
van rauwe stenen: davidsster.

Een open plek. Niet meer dan dat.
En verder stilte van heel ver.
En ja, een open wond. Wat hier
gedaan werd, ja, werk van de mof.
Maar ook van ons. Ons souvenir.
Gebeurd, gedaan. Een groep. Ja. Of
dat scheelt? Want wel in onze naam.
Het onderscheid kan duidelijk zijn
voor ons. Maar ook voor jou? De schijn
is tegen ons.
                       Jij, zie ons staan.

>inhoud