ZESENDERTIG GEZICHTEN OP DE MONTELBAAN

16. VANAF DE “HOOP EN VERTROUWEN” OMSTREEKS 1990
(ENTREPOTDOK ARTISZIJDE)

De tijd dat ieder er nog was,
aan ’t paadje woon- aan woonboot lag
en al dat bootsvolk recht en dwars
die republiek gestalte gaf,
scheur tussen schollen ordening.
Waaruit het tierig onkruid schoot
dat tuinman stad voor een lief ding
wegwieden wou: de drugschaoot,
de enkel zo maar zonderling,
de levenskunstenaar te groot
voor het gazon en ga maar door.

Wij kwamen er maar op bezoek,
het paadje langs, een modderspoor
bij regen of een mulle koek
bij zon. En wilgen, elzen, gras.

De tijd dat ieder er nog was.
 

>inhoud