ADEMTOCHT 2014

DE UITGEROEIDEN

Altijd hun zinloos lot gezien als opdracht van: nooit meer,
de opdracht chaos tot een goede schepping te formeren.
Okee. En toch ze waren meer. Zij zichtbaar evenzeer
in de geschiedenis als factor die je moet klasseren.
Geen lijdzaam lot. Hun plaats. Hun rol. Hun aandeel in de zege.
Dat wij door wat hen aangedaan werd, winnaars zijn geworden.

Zij, mikpunt, ware tegenhangers van die nieuwe orde,
die dodelijke dadendrang die eerst dat rijk moest legen
van al hún vindingrijkheid, denkvermogen, geestkracht – droom
van oerzuiverheid, natuurkracht, adeldom en heldenkroon -
die ongewild de latere vijanden slechts heeft versterkt.

Daarna die oorlog tegen kinderen, grijsaards, iedereen
die – zei men – ongedierte was, waar middelen onbeperkt
voor werden ingezet: ’t geoliede totaalsysteem
van technici, bedenkers en uitvoerders, jagers, halers,
brengers -- daders aan andere fronten effectief onttrokken.
Hoeveel verspilde moordzucht hier waardoor zij elders faalde?

Het blijft de vraag. Geeft kwaad dat zichzelf kwaad berokkent,
een zin aan wie het voor zijn zaak zo zinloos heeft geofferd?

(6/7/8 juli 2014)

>inhoud