ADEMTOCHT 2014

-

Er is verbond in het gemis.
Een stem, een oog en het moment
dat jij als van jezelf herkent.
Die brok, die ook jou eigen is.

Waartoe je meestal ‘t zwijgen doet.
Niet omdat – nee – want ja – wat moet?
Maar ja – ook jij draagt met je mee:
die lege plek, die vlammenzee,
de as waarom je leven draait,
die grond, onzichtbaar haast, bezaaid
met ’t alledaagse vallend blad.

Wij lopen pratend op. De zon
staat laag, maar fel, dwars op ons pad.
Niet vragen. Weten dat het anders kon.
(16 februari 2014)
 

>inhoud