LEF

ou la mort

1.

Die zinsnee “of de dood”
klinkt altijd na, ja nader.
Dat “of”: of morgenrood
of…..Doodskoelbloedig kader:
als ik voor mij kies, is
dat ook mijn keus voor jou.
En toont geschiedenis
niet onverbiddelijk rauw
dat het ermee begint
dat jij ’t schavot beklimt?

Jouw afgehouwen hoofd
kijkt, staart mij aan, vertelt
in letters levensgroot
mij wie ik ben. Geweld
blijkt niet een noodzaak maar
een lust. Verliefd vier ik
mijn bloedbruiloft met haar:
de macht. O, ogenblik
waarin – triomf subiet! –
ik voel: ik leef. Jij niet.
                     8 september 2012)
 

>inhoud